Wsparcie psychologiczne w medycynie estetycznej u osób z historią onkologiczną – wywiad z mgr Katarzyną Stefańską psychologiem Enel-Med.
Spis treści:
- Co dzieje się u człowieka, który słyszy diagnozę o chorobie nowotworowej?
- Czy wobec takiej sytuacji warto stosować medycynę estetyczna u pacjentów onkologicznych?
- Jaką rolę pełni psycholog w procesie leczenia?
rozwiń
O roli wsparcia psychologicznego przy zabiegach medycyny estetycznej wśród chorych z historią onkologiczną opowiada Katarzyna Stefańska, psycholog, psychoterapeuta Enel-Med.
Co dzieje się u człowieka, który słyszy diagnozę o chorobie nowotworowej?
Obecnie wiedza i dostęp do pomocy lekarskiej jest zdecydowanie większy niż w przeszłości. Jednak, gdy pacjent dowiaduje się o chorobie onkologicznej, to emocje są ogromne. Diagnoza oznaczająca nowotwór jest silnie obciążająca i zależy od jednostki. Wszyscy reagują dwiema emocjami, a są to lęk oraz bezradność. Lęk jest zrozumiały, natomiast przez bezradność należy rozumieć utratę wpływu na własne życie, często też tracimy dotychczasowe role społeczne.
Czy wobec takiej sytuacji warto stosować medycynę estetyczna u pacjentów onkologicznych?
Odpowiedź brzmi, warto. Żyjemy dziś w świecie kultu wyglądu zewnętrznego. Wpływa on na nasze relacje oraz na samoocenę. Przechodzimy od komunikacji werbalnej do tej obrazem, wszystko łączy się ze stroną wizualną. Warto spróbować medycyny estetycznej, która daje możliwość poczucia kontroli nad własnym życiem, co jest bezcenne. Gdy w okresie rekonwalescencji pojawia się ktoś, kto powie, że możesz ponownie wpłynąć na swoje życie poprzez zabiegi, to warto po nie sięgnąć. Pacjent powraca do tzw. normalności i odzyskuje pewność siebie, a to bardzo wiele. Z psychologicznego punktu widzenia medycyna estetyczna jest jak najbardziej wskazana. Oczywiście należy pamiętać, żeby nie przesadzić, podobnie jak we wszystkich sferach.
Jaką rolę pełni psycholog w procesie leczenia?
Rola psychoterapeuty jest uzależniona od etapu choroby. Przed badaniem, które zdecyduje o diagnozie, należy uspokoić pacjenta, przekazać, że nic się jeszcze nie dzieje. Jeśli postawiona jest diagnoza o nowotworze, to niezwykle istotną rolę pełni szpital. Na chirurgii onkologicznej zawsze jest psycholog i dostępne są konsultacje. Według mnie największą rolę terapeuta ma, gdy stan choroby jest opanowany. Pacjent wychodzi i wraca do życia, wówczas następuje najistotniejszy moment dla psychologa.
Co w takiej sytuacji może i powinien zrobić psycholog?
Podstawą jest uświadomienie pacjenta, że możliwe jest odzyskanie wpływu na każdą sferę swojego życia. Podam przykład. Osoby po leczeniu onkologicznym z powodu braku owłosienia często noszą chustki, wywołują sensacje i spotykają się z ciągłymi pytaniami. Skoro można ułatwić im powrót do życia, do normalności, to trzeba to zrobić. Po okresie karencji, po pięciu latach są już bezpieczne zabiegi medycyny estetycznej. Tutaj rola psychologa jest nieoceniona. Obecność przy wszystkich etapach kwalifikacji do zabiegów również, bo warto sprawdzić, czy jest to rzeczywista potrzeba czy chwilowa zachcianka.