Jeśli dieta, aktywność fizyczna, psychoterapia czy leczenie farmakologiczne nie przynoszą efektu w postaci utraty zbędnych kilogramów, można sięgać po operacyjne leczenie otyłości. Na czym ono polega i kto się kwalifikuje?
Leczenie chirurgiczne (tzw. chirurgię bariatryczną) wprowadza się dopiero po leczeniu zachowawczym nieprzynoszącym pożądanych efektów. Gdy restrykcyjna dieta połączona z aktywnością fizyczną oraz wsparciem farmakologicznym nie dają poprawy sytuacji, wówczas sięga się po leczenie operacyjne. Do zabiegu kwalifikują się chorzy o wskaźniku masy ciała BMI od 35 kg/m2 i występuje u nich zespół metaboliczny (nadciśnienie tętnicze, cukrzyca, zachwiana gospodarka lipidowa lub duże obciążenia stawów) oraz u chorych ze wskaźnikiem BMI powyżej 40 kg/m2.
Zawsze przy kwalifikacji pacjenta bierze się pod uwagę najwyższą masę jaką chory osiągnął w życiu. Osoby z otyłością znajdują się w grupie podwyższonego ryzyka chorych zagrożonych wcześniejszą śmiercią. Wobec tego, w niektórych przypadkach leczenie operacyjne jest jedynym skutecznym, przynoszącym zamierzone efekty. Przy otyłości połączonej z chorobami układu sercowo-naczyniowego, kostno-stawowego chirurgia bariatryczna jest wskazana.
Do przeciwskazań leczenia chirurgicznego należą:
- Choroby endokrynologiczne (problemy z tarczycą i nadnerczami);
- Zaburzenia na tle psychicznym (schizofrenia, depresja, myśli samobójcze, bulimia)
- Nadużywanie substancji psychoaktywnych i alkoholu
- Choroby zapalne przewodu pokarmowego
- Choroby nowotworowe
- Ciąża
Rodzaje zabiegów bariatrycznych:
- Metody restrykcyjne;
- Metody zmniejszające wchłanianie spożytego pokarmu;
- Kombinacje dwóch powyższych metod.
Przed wprowadzeniem leczenia chirurgicznego niezbędna jest konsultacja z lekarzem, który dobierze metodę prowadzącą do poprawy zdrowia i jakości życia. Po zabiegu wskazane jest stosowanie się do zaleceń dietetycznych celem uniknięcia powikłań.