Opis usługi
Wirusowe zapalenie wątroby typu B to jedna z najbardziej rozpowszechnionych i najbardziej niebezpiecznych chorób wirusowych na świecie. Skutecznym sposobem ochrony przed zakażeniem jest szczepionka na WZW B.
Według danych WHO, na całym świecie na przewlekłe WZW typu B choruje około 257 mln osób, a 887 tys. umiera z powodu zapalenia ostrego oraz powikłań WZW. W Polsce w 2019 r. zanotowano 46 przypadków ostrego wirusowego zapalenia wątroby typu B oraz 2,8 tys. przypadków zapalenia przewlekłego, w których do zakażenia mogło dojść wiele lat wcześniej.
WZW typu B – co trzeba wiedzieć?
Wirusowe zapalenie wątroby typu B wywoływane jest przez wirusa HBV (Hepatitis B virus). Do zakażenia może dość poprzez kontakt z zakażoną krwią, podczas używania niejałowego sprzętu medycznego (np. igieł) czy poprzez kontakty seksualne z osobą zakażoną. Dziecko może zarazić się również od matki w czasie porodu. Od zakażenia do wystąpienia objawów mijają zazwyczaj 3-4 miesiące – u około połowy chorych widoczne są objawy fazy ostrej, np. złe samopoczucie, brak apetytu, zażółcenie skory, ciemne zabarwienie moczu. U pozostałych choroba przechodzi w stan przewlekły, który jest jednym z głównych czynników rozwoju marskości wątroby oraz raka wątroby.
Szczepienie WZW B – dla kogo?
W Polsce od 1994 r. szczepienia obowiązkowe w tym zakresie obejmują niemowlęta i dzieci do ukończenia 1. roku życia. Szczepionka na WZW B zalecana jest każdej niezaszczepionej wcześniej osobie dorosłej, zwłaszcza z grup podwyższonego ryzyka:
- studentom uczelni medycznych,
- pracownikom sektora ochrony zdrowia (zwłaszcza mającym kontakt z krwią pacjentów: lekarzy, pielęgniarki, diagnostów laboratoryjnych),
- osobom zarażonym WZW typu C.
Szczepionka na WZW B – przeciwwskazania
Jedynym bezwzględnym przeciwwskazaniem do podawania szczepionki na WZW typu B jest ostra reakcja alergiczna lub wstrząs anafilaktyczny po podaniu pierwszej dawki szczepionki.
Szczepienia nie wykonuje się również u osób z infekcjami przebiegającymi z gorączką oraz przewlekle chorych w okresie zaostrzenia choroby – po ustabilizowaniu stanu zdrowia szczepienie jest jednak jak najbardziej możliwe.
Szczepienie WZW B – jak przebiega?
U dorosłych szczepionkę na WZW typu B podaje się z reguły w mięsień naramienny (iniekcja podskórna zalecana jest u osób z małopłytkowością lub zaburzeniami krzepliwości). Dla uzyskania pełnej ochrony cykl szczepień powinien obejmować podanie trzech dawek – drugiej miesiąc po pierwszej i trzeciej pół roku po pierwszej. Szczepionka na WZW B zapewnia odporność na wiele lat (najprawdopodobniej na całe życie) i nie ma konieczności szczepień przypominających.
Jeżeli planuje się szczepienie WZW B przed zabiegiem – u osób wcześniej nieszczepionych, u których operacja musi być wykonana jak najszybciej – można stosować przyspieszony schemat szczepień (druga dawka po 7 dniach i trzecia po 21 dniach od pierwszej). Dawkę przypominającą podaje się po 12 miesiącach.
W oddziałach enel-med. istnieje możliwość podania również szczepionki skojarzonej przeciw WZW typu A i typu B. W takiej sytuacji do osiągnięcia maksymalnej odporności potrzebne są trzy dawki – druga miesiąc po pierwszej i trzecia pół roku po pierwszej.